سینوپرت (®Sinupret) ، اغلب به عنوان یک داروی گیاهی برای درمان سینوزیت مورد استفاده قرار میگیرد. در تحقیقی که در سال ۲۰۱۲ در کشور المان توسط Antonietta Rossi و دیگر همکارانشان انجام شد، اثرات ترکیب دارویی سینوپرت وهمچنین عصاره خشک سینوپرت اکسترکت (نسخه ی جدید و قوی تر سینوپرت) را که حاوی غلظت های بالاتر از ترکیبات فعال است، در یک مدل حیوانی , برالتهاب حاد ناشی از کاراژینان در موش صحرایی بررسی شد.
بیماری های التهابی عموما با تجمع نوتروفیل ،انتشار سیتوکین ( به عنوان مثال فاکتور نکروز تومور TNF و اینترلوکین IL ) و تشکیل واسطه های التهابی ( به عنوان مثال لکوترین LT و پروستاگلندین ها PGs ) همراه هستند.
یافته های تجربی متعددی نشان داده اند که این واسطه ها به آسیب بافتی و افزایش روند التهابی در داخل بدن کمک میکند. علاوه بر این نتروفیل های فعال پروتئاز های مختلفی را منتشر میکنند ( به عنوان مثال لکوسیت الاستاز یا کاتپسینG )و رادیکال های آزاد را تولید میکند. هردو ذرات مهاجم را نابود میکنند اما به سلول ها و بافت های میزبان نیزآسیب میرسانند. تداخل با تولید یا عملکرد این واسطه های ضدالتهابی اثرات مفید را در انواع مدل های التهابی از جمله مدل موازی ناشی از کاراژینان اعمال میکند.
برای ارزیابی اثربخشی سینوپرت و سینوپرت اکسترکت، این دو دارو در یک مدل التهاب حاد، به عنوان عوامل ضد التهابی مورد آزمایش قرار گرفتند.
تزریق کاراژینان به داخل حفره پلور موشها( ۱۰ حیوان در هرگروه) در طی ۴ ساعت پاسخ التهابی حاد را ایجاد کرده و با تجمع مایعات حاوی تعداد زیادی PMN مشخص شدند.
در گروه های مورد مطالعه، یک ساعت قبل از تزریق عوامل التهاب زا،در چهار گروه مختلف، به موشها ۱۰۰ یا ۵۰۰ mg/kg سینوپرت یا سینوپرت اکسترکت تزریق شد (گروه کنترل از ایندومتاسین استفاده کردند). ایندومتاسین جزو داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) میباشد و داروی مسکنی قوی است.
در تمامی گروه ها، سینوپرت ها پاسخ التهابی ناشی از تزریق داخل کاراژنان را مهار کردند ، و همچنین به طور مشابه، کاهشی معنی دار در تشکیل اگزودا و نفوذ PMN نشان داده شد.
قابل ذکر است که سینوپرت اکسترکت در دوز پایین، از نظر کاهش تشکیل اگزودا و تجمع PMN ، از سینوپرت معمولی کارآمدتر بود. به صورت موازی سینوپرت اکسترکت جدید (و نه معمولی) در دوز بالا، به میزان قابل توجهی سطح پروستوگلاندین (PG)E۲ را در ترشحات التهابی کاهش داده است و مقدار پروتئین Cyclooxygenase (COX)-۲ را در ریه ها کم کرده است.
به صورت کلی، هر دوی این محصولات تاثیرات ضد التهابی چشمگیری را از خود نشان داده و نشان دهنده منطق صحیح استفاده از سینوپرت برای مدیریت سینوزیت و دیگر عفونت های نازال ویروسی / میکروبی مرتبط با التهاب می باشند.
همچنین با توجه به مشاهدات بدست آمده و با توجه به کارایی بالاتر سینوپرت اکسترکت نسبت یه مدل قدیمی تر، استفاده از آن ارجحیت دارد.
محصول دارویی سینوپرت با توجه به خاصیت افزایش ترشحی ، ضد ویروسی و ضد باکتریایی ، معمولاً به عنوان داروی گیاهی برای درمان رینوسینوزیت استفاده می شود.
سینوپرت مخاط سخت را نرمال می کند ، احتقان بینی را برطرف می کند ، باعث سبک شدن سر و کاهش سردرد در سینوزیت می شود ، همچنین علیه عفونت های ویروسی و باکتریایی مبارزه می کند.